Nog steeds bezig

Inmiddels loopt de herfstvakantie hier op zijn einde. We zijn lekker een midweekje er tussenuit geweest met de familie, dus weinig ontspuld deze week.
Maar, hoe is het gegaan sinds de grote actie in augustus?
Is er nog wel wat verdwenen uit huis of is het opruimen helemaal tot stilstand gekomen?

Langzaam, maar zeker

Het gaat erg langzaam maar ik ben nog steeds bezig. Bij lange na niet in het tempo van augustus. Daarvoor ontbreekt de tijd en eerlijk gezegd ook de energie.  
Met kleine stapjes kom je uiteindelijk ook op de plaats van bestemming. Ik ga dus rustig door.

Kattenspeeltjes

De afgelopen weken heb ik de kattenspeeltjes uitgezocht en er best wel wat weg gedaan.
We hadden twee katten, maar in februari van dit jaar is een van de twee plotseling overleden.
De speeltjes waar dit katje dol op was, en waar de andere niets mee doet heb ik met de scouting meegegeven voor de rommelmarkt.

Het lijkt niet veel, maar door deze actie pasten alle overgebleven speeltjes (en dat zijn er nog meer dan genoeg) weer netjes in het daarvoor bestemde mandje. Het hoekje bij de verwarming ziet er een stuk netter uit.

Stiften

Voordat we op vakantie gingen heb ik de stiftenbakken van de kinderen nog eens uitgemest.
Ze hebben in de afgelopen jaren nogal wat van die dingen verzameld (met hulp van deze mama), en eens in de zoveel tijd probeer ik alle stiften uit.
Alles wat het niet meer doet --> enkeltje prullenbak.
Dat leverde toch zeker 25 stiften op die naar de kliko verhuisden.
En dan nu de verleiding weerstaan om nieuwe stiften te kopen voordat de hele berg oude drastisch is afgenomen. 
Ik denk dat de kinderen de komende tijd flink mogen tekenen en kleuren ;-)

Kledingkast kindjes

De herfst heeft dan wel lang op zich laten wachten, maar het was gisteren dan echt de tijd om de kledingkast van mijn jongste dochter herfst- en winterklaar te maken.
Dat betekende alle zomerkleding eruit (het meeste past nog goed, dus bewaren voor komend seizoen) en de bak met winterkleding tevoorschijn halen.
We noemen dat gratis shoppen in eigen huis.
Kortom ze mag uit de bak kiezen wat er in de kast komt te hangen.
Tot vorig jaar was dat zonder pardon de hele bak. Met als gevolg een overvolle kast. 
Dit jaar wilde ze wel graag mee doen aan een experiment. We hebben een ruime selectie gemaakt van de beschikbare kledingstukken en die in de kast gehangen.
De kleding die nog wat te groot was en de stukken die ze nu niet koos gingen terug de bak in. In de kerstvakantie pakken we de bak opnieuw en kijken we welke kledingstukken ze wil ruilen.
Zo heeft ze na de kerst weer "nieuwe" kleding in haar kast.
Het doel is om langzaam toe te werken naar minder kleding per kind en een overzichtelijke kast.

Dit is bij de oudste al wel heel goed gelukt. Zij groeide afgelopen seizoen zo hard dat alle winterkleding van vorig jaar niet meer past. We hebben voor haar een nette, maar beperktere garderobe samengesteld.

Gevolg:

• Veel minder keuzestress, 
• Minder strijkberg (er is minder, dus er kan ook geen berg ontstaan)
• En dus meer rust voor iedereen in huis.

Mij bevalt dit prima dus wat mij betreft gaan we hiermee door.

Kleine stappen voorwaarts

Zo zie je maar weer, in de afgelopen periode zijn er toch wel stappen voorwaarts gemaakt.
Ik merk dat ik nog steeds om me heen kijk in huis waar ik overbodig geworden dingen zie. Ook het tellen van de spullen ben ik nog niet kwijt (wellicht nog iets om aan te werken ;-), maar ik kan het niet laten.

Op sommige plaatsen in huis dus een licht gevoel van controle over de zooi, helaas op andere plekken nog lang (!) niet.

Nog genoeg te doen...